Wat is MercoSur en wat is het verdrag met de EU
O P I N I E
MercoSur (Mercado Común del Sur of de Gemeenschappelijke Markt van het Zuiden) is een economisch en politiek samenwerkingsverband in Zuid-Amerika.
Het werd opgericht in 1991 met het Verdrag van Asunción en bestaat uit de volledige leden Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay.
Venezuela is officieel lid maar momenteel geschorst.
Bolivia is in het proces van toetreding als volledig lid, terwijl Chili, Colombia, Ecuador, Peru, Guyana en Suriname geassocieerde leden zijn.
Het doel van MercoSur is economische integratie tussen de lidstaten door: Vrij verkeer van goederen, diensten en productiefactoren; Gemeenschappelijk extern tarief en handelsbeleid; Coördinatie van macro-economisch en sectoraal beleid; Harmonisatie van wetgeving
Wat betreft het verdrag met de EU: in juni 2019 bereikten MercoSur en de Europese Unie een politiek akkoord over een vrijhandelsovereenkomst na bijna 20 jaar onderhandelen. Dit was een historische mijlpaal als een van de grootste handelsakkoorden ter wereld, met een markt van ongeveer 780 miljoen mensen.
Nu vrezen boeren in Frankrijk dat hun land wordt overspoeld met Zuid-Amerikaans vlees waardoor ze misschien wel eens failliet zouden kunnen gaan.
Maar failliet gaan in Frankrijk is lastig.
Want landbouw, vooral de rundveehouderij, wordt zwaar gesubsidieerd.
Dus als een handelsakkoord de boeren raakt, zullen ze bij diezelfde Europese Unie hun hand ophouden.
Ook in andere Europese landen zoals België, Nederland, Duitsland, Italië en Portugal is er sprake van intense aversie tegen het verdrag.
In Europa zijn er politici die vrezen voor ontbossing van de Amazone en een tsunami aan kippen- en rundvlees. of voor oneerlijke concurrentie omdat in Zuid-Amerika zonder strenge regels goedkoper en op grotere schaal wordt geproduceerd. Maar er zijn ook politici die constateren dat die ‘tsunami’ beperkt blijft tot een biefstuk per persoon per jaar.
De ontwerptekst van het verdrag lijkt hem gelijk te geven. Daarin staat ook dat geïmporteerd vlees aan de hoogste Europese standaarden moet voldoen en dat boeren meer exportmogelijkheden krijgen.
Voordat de definitieve tekst kon worden ingezien had de Nederlandse Tweede Kamer het akkoord al verworpen.
En nu vindt men het absurd dat het kabinet die tekst eerst wil lezen en de gevolgen voor de sector door Wageningen University & Research wil laten onderzoeken, voordat er een definitief oordeel komt.
De Kamer praat al 25 jaar over de onderhandelingen en hebben het bij voorbaat naar de prullenbak verwezen.
Ik word ook wat moe van een kleine minderheid die, mogelijk op grond van onvolledige informatie, een akkoord torpedeert dat van geopolitiek belang is.
Handelsverdragen gaan allang niet meer over een procent meer of minder extra groei. Ze zijn bedoeld om de relaties met gelijkgestemde landen te verdiepen. Dat is nodig om sterk te staan in de geopolitieke strijd met Rusland, China en de Verenigde Staten. De toegang tot grondstoffen is daarbij cruciaal.
Vandaar dat Mercosur en vooral ook de belangrijke grondstof lithium in een ( 01) adem genoemd worden.
Die grondstof is essentieel voor onze industriële ontwikkeling.
Dit speelde ook bij het verdrag met Australië, dat over rood vlees struikelde.
Handelsverdragen stranden door een combinatie van protectionisme, populisme en onvermogen verder te kijken dan de eerste hooibaal.
Precies daarom raakte de Europese innovatie- en concurrentiekracht snel achterop.
Maar net als voor Frankrijk, is dat voor sommige landen in Europa, waaronder Nederland kennelijk geen enkel probleem.