Ministerie van Financiën – Paramaribo, Suriname
Amsterdam, 7 januari 2023 — Een van de eerste dingen die mij opviel bij aankomst in Paramaribo, tijdens mijn laatste bezoek aan Suriname, was dat de klok van het Ministerie van Financiën, nog steeds stil stond.
Hij deed het gewoon niet.
Meteen vroeg ik mij af of ik de enige was die dit opmerkte. Ik denk het niet.
Die klok trekt de aandacht.
Hij staat parmantig en voornaam op het schitterend mooie gebouw aan wat vroeger het Gouvernements plein of zo heette. Nu Onafhankelijkheidsplein.
Gerelateerde berichten:
Iedereen die langs komt moet het toch zien?
Waarom gebeurt er dan [ @#$%&* ] niets aan? Wat is dat voor laksheid? Suffe domheid? Surinaamse luiheid? Onverschilligheid? Gebrek aan geld?
Ik weet het echt niet.
Wat ik wel weet is dat het alweer een aantal jaren geleden is dat de toenmalige en pas benoemde Nederlandse ambassadeur Schelto Baron van Heemstra aan president Venetiaan voorstelde de raderen van de klok te oliën en gelijk te zetten. Hij, een verwoed klokkenman, had vastgesteld dat er niets verder aan de hand was. Het hoefde niet gerepareerd te worden, alleen maar voor onderhoud nagekeken. Een soort APK.
Venetiaan heeft zich toen onsterfelijk gemaakt door te antwoorden dat hij liever had dat Surinamers zich met de Surinaamse tijd bemoeiden. Liever niet dat Nederland uitmaakt hoe laat het is in Suriname. Of iets van die strekking.
Zou het iets van racisme kunnen zijn? Iets van de dommen ? Dat ze niet willen leren en het misschien ook niet kunnen? Ik weet het echt niet. Venetiaan is toch een ontwikkelde man zou je zeggen. Een hoogbegaafde man, als je het mij vraagt.
De klok doet het nu dus nog steeds niets.
Bij mijn vertrek op weg naar Zanderij viel een onvoorstelbaar magere koe op die met haar kalf troosteloos naar wat goed gras uitkeek. Ik dacht dat, als het beest ontveld zou worden je alleen maar een karkas en vel over zou houden. Kon je meteen wat leer looien.
Ik dacht ook dat met goede en goed onderhouden grond, goed gras en een goed programma van bijvoorbeeld de Universiteit van Wageningen zo’n koe als voorbeeld voor de hele veestapel van Suriname binnen enkele maanden, of een jaar, op gekalefaterd zou kunnen worden.
Zodat je zonder angst voor besmetting, ziektes en dergelijke, gezonde melk zou kunnen consumeren en verwerken, waarbij het economisch verlies aan de gehele maatschappij drastisch gecompenseerd zou kunnen worden.
Wat is dat toch voor laksheid? Domheid of onwetendheid?
Hoe kan het dat er zoveel begaafde mensen rondlopen en niet zien dat er iets drastisch moet gebeuren om het land vooruit te branden? Hoe kan het toch dat de mensen als Venetiaan niet de intelligentie op kunnen brengen om toe te passen wat zij geleerd hebben?
Ingrid Morroy,
een hoog begaafde Surinaamse en een van de hoogste ambtenaren en financieel adviseurs van het district Washington DC is indertijd naar Suriname gegaan met het idee haar kennis en ervaring te delen.
Gillend is ze terug naar Amerika gegaan toen ze moest vernemen dat ze niet welkom was en omdat wij in Suriname het allemaal wel beter wisten en geen raad van buiten nodig hadden.
Intussen staat de klok van het Ministerie van Financiën nog steeds stil. Een simpele handeling, wat goede wil en vakmanschap en het probleem is opgelost.
Mijn verblijf was verder een succes. Daar niet van. Ik was er om een Bigi Jarie van mijn zus te vieren.
I had a ball en heb de hele avond door gedanst, vreselijk lekker gegeten, liedjes van la Sonora Matancera [ voor liefhebbers: Hoy se Mas, Michaela en Morena en zo ] gezongen en onbesuisd vreselijk veel plezier gehad.
af ( archief mei 2009 )
Ontdek meer over Paramaribo, Suriname