Seu Belo, horlogemaker in Flamengo

Rio de Janeiro, maandag 25 januari 2021– Ergens in Flamengo, op loop afstand van het strand, staat het Largo do Machado, het plein met majestueuze koningspalmbomen en de kerk die het stadsbeeld beheerst. Waar gepensioneerde mannen domino spelen. Waar je bloemen- en planten stallen op de marktjes vindt en waar op zaterdag boekenwinkels een dependance hebben. Er is soms ook kleding te koop. 

Vlak naast de supermarkt is een winkelcentrum en bij een van de eerste winkels in de mall, vlak bij de ingang is een glazen deur, met daarachter een horloge reparatie winkel.
Daar staat op de met de hand geschreven bericht dat de winkel pas om 10.00 open gaat, maar in de praktijk betekent dat 10.30.

Seu Belo, de eigenaar is de oudste en waarschijnlijk ook beste horloge maker in de stad.  Een aimable tachtiger die, als hij er is, alle tijd heeft de problemen omtrent je horloge aan te horen. Beloven kan hij niets en hij geeft evenmin garantie op zijn arbeid.

‘Dat hoeft ook niet, want het horloge dat ik repareer, is gewoon goed en daar is niets op aan te merken’, zegt hij in zijn winkel die nauwelijks groter is dan 3 vierkante meter.
Als ik als enige klant in de deuropening sta is de winkel vol. Er hangen prenten en ingelijste krantenknipsels aan de muur en soms een oude klok die nimmer zijn opgehaald.

‘Ik kom met de bus helemaal uit Petropolis’, zegt hij, ‘ dat is anderhalf bijna twee uur hier vandaan. Dat is nogal wat voor een man van mijn leeftijd ‘.

Vroeger woonde hij hier om de hoek, in de Rua Paysandu, maar door gebrek aan veiligheid heeft hij dat gemak opgegeven, al weet hij niet hoe lang hij nog door zal gaan op en neer te reizen. Het is erg vermoeiend.
‘Ik ben 88 en mijn energie bezig op’, zegt hij, ‘met mijn ouders ben in vanuit Portugal naar Brazilië geëmigreerd en sinds mijn vroegste jeugd, eigenlijk sinds ik mij kan herinneren, ben ik bezig horloges te repareren. Net als mijn vader. Ik heb de mooiste onder handen gehad, maar tegenwoordig is het meestal iets van een nieuwe batterij of zo. Daar is nauwelijks of geen lol meer aan te beleven ‘.

Hij nodigt ons uit voor een lunch in het winkelcentrum en als dat voorbij is en hij naar het probleem van mijn horloge heeft gekeken, zegt hij dat ik over een week terug kan komen om het op te halen.

De week daarop is de zaak gesloten. En de week daarna is het horloge nog niet af.
Na een maand krijg ik mijn horloge helemaal gerepareerd. 

Als ik hem vraag wat de kosten zijn, haalt hij zijn schouders op en zegt hij dat die er niet zijn. Het is gratis. Want dat is de manier waarop hij met het meeste plezier werkt.

AF. januari 2021