Waarom schilderde Edward Hopper deze clown?

Na Jan Matejko’s Stanczyk, is hier een andere droevige clown, dit keer geschilderd door Edward Hopper. In deze video, kijken we naar zijn 1914 Soir Bleu.

Een eigenaardig talent; het vermogen om ‘stilte’ te schilderen. Hoewel achtergrondgeluiden de gebeurtenissen in Hopper’s werken waarschijnlijk zouden omringen, vervagen ze tot onbeduidendheid en ‘dempt’ de stilte ze. Bijvoorbeeld, het schilderij Morning Sun (vrouw in roze op bed) zou strret geluiden, verkeer, enz. bevatten en toch lijken we ons te identificeren met de vrouw die vergeetachtig lijkt voor haar omgeving – in haar eigen persoonlijke stilte. Alle schilderijen zijn ‘intrinsiek’ stil, maar Hopper had de vaardigheid om het tastbaar te maken – DAT is zeker geniaal! – Keith Steward

Ik ben een clown en ik hou van dit schilderij, clowns hadden een andere connotatie in Frankrijk in deze tijd. De clown op het schilderij is een bepaald type dat in Frankrijk is ontstaan (de Pierrot) en dat voortkwam uit de Italiaanse commedia del arte (Pedrolino) Dit personage was in die tijd heel beroemd – het werd verder ontwikkeld door een meer lyrisch droevig karakter, mooier dan het origineel. Het zou kunnen dat hij het toevoegde als een symbolisch gebaar, aangezien clowns minder “menselijk” en meer archetypisch zijn. Clowns gaan normaal gesproken niet in vol ornaat in een café zitten, vooral omdat sommigen van hen in die tijd als “sterren” werden beschouwd (Jean Louis Barrault) – Atis